Het "ontdekken" van Polen

Erg snel (1 week) na mijn reisje naar Wenen, was het alweer tijd om naar Krakau te gaan. Dit keer hoefde ik zelf niks te regelen, want dat had ESN al gedaan. Vrijdag vertrokken we om 8 uur vanuit Budapest. Onze eerste stop was in Slowakije, waar we erg lang moesten wachten, want er was 1 jongen niet komen opdagen en daardoor moest de derde bus een half uur wachten. Hier konden we alleen heel weinig, want (bijna) niemand had euro's bij zich. Voordat we naar Krakau zouden gaan, gingen we eerst naar een zoutmijn in Wieliczka. Hier zouden we een rondleiding krijgen en daarna gaan eten, helaas dit ging niet door. Er was iets fout gegaan met de reservering en nu hadden we alleen het eten. Bovendien waren we al meer dan een uur te laat, dan wat het schema aangaf. Na het eten reden we verder naar Krakau, tijdens de rit moesten we maar bedenken met wie we in een kamer wilden. Uiteindelijk zat ik met 9 anderen op een kamer, niet helemaal mijn ding, maar de kamers waren prima, en daardoor was het prima te doen. 's Avonds hebben we verder niet veel meer gedaan, er was wel een feest maar daar is een deel van ons niet heen gegaan, we moesten namelijk de volgende dag om 7 uur alweer opstaan.
We hadden ontbijt in het hostel, wat allemaal helemaal prima was. Alleen omdat we met 100 man waren was het voor hen erg moeilijk om bij te blijven met de afwas, en moesten we telkens wachten op borden en bekers. Na het ontbijt moesten we weer verzamelen en op naar de bus op weg naar Auschwitz, onze leiders wisten alleen de weg niet zo goed dus hebben we een heel stuk omgelopen om bij de bus te komen. Bij Auschwitz aangekomen hadden we een vertraging van een half uur en dus een kortere rondleiding. Auschwitz was heel erg indrukwekkend, eerst gingen we naar het eerste deel, hier zag het er nog niet eens zo erg uit als je naar de gebouwen keek. Maar na het horen van de verhalen over wat er in die gebouwen gebeurde keek je er toch wel anders naar. Ik had dan wel geschiedenis gehad en al veel over de concentratiekampen gehoord, maar toch hoor je weer allemaal nieuwe dingen, zoals jonge meisjes die gebruikt worden voor experimenten om te kijken hoe ze vrouwen onvruchtbaar konden maken. Na de rondleiding hadden we even de tijd om te eten en zouden we naar Birkenau gaan, het andere deel van Auschwitz. Toen werden ineens de plannen gewijzigd en zouden we daar niet meer heen gaan. Hier was eigenlijk iedereen optegen dus dat ging gelukkig niet door en konden we toch naar Birkenau. Birkenau ziet er meteen weer een stuk erger uit, allemaal schuren op een open vlakte voor honderden duizenden mensen. Ook zag je nog de restanten van een paar schuren, waar alleen de schoorsteen nog te zien was, de Nazi's probeerden namelijk al het bewijs uit te wissen door alles te verbranden en te bombarderen.
Toen we hier klaar waren, gingen we weer terug naar Krakau om een rondleiding te krijgen door de stad. Maar eerst hadden we nog wat vrije tijd over. Op een gegeven moment kwamen we een chocolade winkel terecht, heeeeeeel veel chocola. Het rook er ook naar chocola, want ze maakte het daar zelf. Deze verleiding kon ik natuurlijk niet weerstaan en heb een blokje gekocht, en het was erg lekker. Later hoorde ik van iemand dat dat de beroemdste chocolade fabriek in Polen was. Krakau was nog verrassend mooi, ik had het allemaal veel armoediger verwacht. Na de rondleiding van ongeveer anderhalf uur gingen we naar het restaurant. Dit zag er veelbelovend uit, helaas was het alles behalve dat. Het was binnen niet groot genoeg dus een deel van de mensen moest buiten in de kou (ongeveer 2 graden) STAAN te eten. Gelukkig waren wij de eerste en konden wij dus wel lekker warm binnen zitten. Het voorgerecht was nog prima, maar toen kwam het hoofdgerecht, kippenpoot, iets wat ik normaal heel erg lekker vind. Mijn kip was nog oke, want ik had een kleine, maar de anderen hadden rauwe kip gekregen en toen er wat van gezegd werd tegen de obers was het antwoord, ja wij serveren het alleen maar. Geen sorry, geen ik geef je een andere, helemaal niks. Er werd dus ook niet veel van gegeten. Nu zaten er nog 10 patatjes ongeveer naast en een niet zo heel lekkere salade. Iedereen ging met honger uit het restaurant en bijna iedereen ging zelf nog ergens eten halen. Wij gingen een lekkere McFlurry halen jummie.
's Avonds hadden we een speciaal feest, het feest was namelijk in een rijdende tram. In 2 uur reden we een rondje door de stad. Er was geen wc in de tram en ik met mijn miniscule blaas moest heeel nodig naar de wc. Ik was niet de enige en toen de deuren open gingen rende iedereen als een malle naar het park om daar achter een boom te plassen. Dit kan ik niet goed dus ik begon weer ergens anders heen te rennen, maar vergat mijn jas bij een boom, dus hup weer terug. Liep net een meisje van de groep weg met mijn jas, dus ik zei oh dat is mijn jas en ze gooit hem op de grond, midden in haar plas. En alsof dat nog niet genoeg was, was mijn jaszak al uitgescheurd toen we in Auschwitz waren. Dit is dan toch het einde van mijn geliefde leren jas. Omdat er geen andere keus was, ben ik toch maar achter de boom gaan plassen. Toen iedereen uitgeplast was, gingen we naar het volgende feest. Ik had alleen door het ophouden heel erge buikpijn gekregen en kon er dus niet echt van genieten. Na een half uur ben ik daarom ook maar terug naar het hostel gegaan. Hier dacht ik ja lekker er is niemand dan kan ik lekker douchen, alleen had iemand de stekker uit de boiler gehaald, hem er wel weer ingedaan alleen de boiler niet opnieuw aangedaan. Dus ijskoud water, daar ging mijn lekkere douchebeurt. Na een slechte nacht, waren we op tijd opgestaan om als eerste bij het ontbijt te zijn. Net toen we weg zouden gaan, kwam een van de leiders binnen om te zeggen dat we over een half uur konden eten, ze hadden namelijk de groep in 2 gesplitst en wij waren de 2e.
5-10 minuten voor dat we aan de beurt waren zijn we al naar beneden gegaan en was er al genoeg plek om te eten. Na het ontbijt moesten we weer naar de bus en gingen we naar Zakopane een dorpje ongeveer 2 uur van Krakau. Weer lagen we achter op schema, want de jongen die op vrijdag te laat was, was nu weer te laat en moesten we weer op hem wachten. Zakopane was een heel schattig skidorpje in de bergen. Hier kregen we een rondleiding, die eindigde op de markt. Iedereen had nog zlothy's over dus iedereen ging eten en souvenirs kopen. Ik had nog 13,70 Slothy over, nog geen 4 euro, en heb hiervoor nog een souvenir gekocht. Hierna gingen we naar een restaurant om te lunchen. Zakopane staat bekend om z'n kaas, wat gewoon niet heel erg lekker was. In het restaurant kregen we het gefrituurd als voorgerecht, zo was het wel lekker. Ook hadden ze de kaas geraspt over het hoofdgerecht gedaan. We kregen daarnaast ook nog een toetje, en het was dan ook zeker het beste eten wat we het hele weekend gehad hadden.
Na het eten gingen we weer terug naar Budapest, wat nog een hele reis was. In totaal vertrokken we 1,5 uur later dan gepland, en waren we dus pas om 23.30 weer in Budapest. Na een kort nachtje moest ik weer om 8 uur opstaan.
Het was een leuk en indrukwekkend weekend, maar ook erg vermoeiend en slopend door de busreis.